Λαξεύω λέξεις λεπίδες κοφτερές
στη σιωπή της νύχτας
απόγνωση των έσω αγγέλων
και δαιμόνων μου.
Παρθένες οι νύχτες ξεστρατίζουν
στο έρεβος της ουτοπίας
και οι μέρες πόρνες κακιές
κλείνουν το μάτι σε καταστραμένες ζωές
ισοροπώντας πάνω στον ματωμένο
υμαίνα μιας ετοιμοθάνατης μισαλοδοξίας.
Κοιμήσου εσύ τώρα.
Μην δίνεις σημασία σε λόγια ποιητών.
Μόνο πρόσεχε.
Τα όνειρα που γίναν εφιάλτες.
* Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου