Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΣΚΙΑ

Ποιός έσπασε
τα φτερά της ελπίδας;
Ποιός στόχευσε με βέλη
απ΄του άδικου τις φαρέτρες;
Πως να πετάξεις τώρα
με τσακισμένες τις φτερούγες
πανω στα σύννεφα
μιας γκυκιάς αισιοδοξίας....
Το μόνο που απόμεινε,
είναι να ισοροπούμε
-σχοινοβάτες του παραλλόγου-
πάνω στο αγκαθωτό σύρμα
μιάς επιβαλόμενης ζωής
ματόνωντας την τελευταία σκιά
ενός ονείρου που δίπλα μας
κι αυτό ψυχοραγεί.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 26-9-2012

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΑ ΓΕΡΑΚΙΑ

Ακάθαρτες οι σκέψεις.
Πιο βρώμικοι οι λογισμοί.
Οσμή θανάτου έχουν οι πράξεις,
στα σκοτεινά οι συναλλαγές.
Λερωμένες,λαδωμένες
να μοιρίζουν σαπίλα
και σήψη εμαιτικά.
Πένθιμο και μαβί το τοπίο.
Και μέσα του,φρικαλέα καρικατούρα
η Ελλάδα που το αίμα της ξερνά
πετώντας δίπλα της
τ' ανθρωπόμορφα γεράκια
και που το τέλος της
προσμένουν με χαρά...

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 24-9-2012

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ

Χρόνια τώρα
συλλέγω μέσα μου την αγάπη,
κόκο τον κόκο σαν μικρές δροσοσταλίδες
βαρύ,πολύτιμο φορτίο της καρδιάς.
Σαν ημισφαίριο
το άλλο μου μισό άγνωστο κομμάτι έψαχνα,
αυτό που θα εφάρμοζε τέλεια
στο πάζλ του δικού μου εαυτού
ολοκληρώνοντας την ευτυχία στην ζωή μου.
Και περίμενα.....
Μα ήρθες εσύ!
Δύο ψυχές που γίναν μία
κάτω απ΄τον ίδιο ξάστερο ουρανό.
Δυό ημισφαίρια
που μετά απο ατέρμονους κύκλους
μιά σφαίρα θέλησαν τα δυό τους για να γίνουν.
Δύο συγκοινωνούντα δοχεία
μεταμορφώθηκαν οι καρδιές μας
να μεταγκίζουν η μιά στην άλλη
πολύτιμες σταλαγματιές αγάπης.
Και ν' αψηφούν την βαρβαρότητα των άγριων ημερών.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ΒΡΟΧΗ

Βγήκα στη βροχή.
Να ξεπλύνω την οργή
που πάνω μου κόλλησε
σαν δεύτερο δέρμα
κατακερματίζοντας
τις λιγοστές χαρές μου.
Όμως δεν γνώριζα
πως η οργή είναι
σαν βδέλα
Δύσκολα φεύγει
απ΄το κορμί σου
και λίγο λίγο
τα αίσθηματά σου
τα ποδοπατά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 15-9-2012

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ

Ψάχνω να βρώ
τα χαμένα χαμόγελα
να περιφέρονται θορυβωδη,
προκαλώντας οχλαγωγή
σε δρόμους που η μοναξιά
περπάτησε με βήματα αργόσυρτα.
Μα παντού πρόσωπα πέτρινα.
Θλιμμένα αγάλματα
στημένα στα αδιέξοδα της ζωής,
να ατενίζουν τον θολό ορίζοντα
και να κοιτούν κατάματα
το αβέβαιο μέλλον να ζυγώνει.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 13-9-2012

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΡΓΗ

Αποθηκεύεις στωικά
την πλημμυρισμένη σου οργή
τις άυπνες νύχτες
που αόρατες αλυσίδες
απ' τα δεσμά σου
σαν ήχοι απο Ερυνίες μοίαζουν
που κύκλωσαν το κάστρο
του μυαλού σου.
Σπάστες λοιπόν,μην περιμένεις.
Βγάλε την κραυγή
που φυλακίστηκε σαν ισοβίτης
στο κελί μιας λανθάνουσας σιωπής,
της αφωνίας που άλλοι
σου επέβαλαν να πράξεις.
Φώναξε λοιπόν!
Τώρα που οι μέρες
μια νέα επανάσταση γυρεύουν.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 11-9-2012

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΚΡΥΦΤΗΚΕ

Έψαχνες την αγάπη
σε φωταγωγημένα
πορφυρά κάστρα
με απροσπέλαστες
επάλξεις και
αμπαρομένες πύλες.
Γύρεψες να την βρείς
σε σκόνες ονείρων
και θρυματισμένες ελπίδες
που στοίιχειωναν
τα μοναχικά σου βράδια.
Ρώτησες σκιές,
μ' απάντηση δεν πήρες.
Χάθηκες σε
λανθάνουσες διαδρομές
ψάχνωντας ένα της σινιάλο.
Έστω,ένα τόσο δα σημάδι....
Μα κανείς δεν σου είπε
πως η αγάπη
μωρό παιδί είναι
και τρομάζει,
και κρύφτηκε απο του κόσμου
την τόση απανθρωπιά.
 
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 8-9-2012 

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΡΓΗ

Μαζέψαμε την οργή.
-Αλήθεια που βρέθηκε τόση;-
Υπερβολικά την αποταμιεύσαμε.
Στάλα τη στάλα.
Μέρα τη μέρα.
Και τώρα
καράβια οργισμένα
να πλέουμε ακυβέρνητα
σε αδηφάγους ωκεανούς
με τα πανιά σχισμένα.
Τι φριχτό!
Να ταξιδεύεις δίχως έναν προορισμό...

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

Τέρατα φρικαλέα προσπάθούν
δέσμια τα όνειρα
για πάντα να κρατήσουν.
Καθηλωμένα,πίσω
από αμπαρωμένες πόρτες,
πουλιά ανάπηρα να μοιάζουν
χωρίς φτερά για να
μπορούνε να πετάξουν
μες 'στης ελπίδας
τους απέραντους αιθέρες.
Και γύρω πρόσωπα
πέτρινα αγάλματα
ανέκφραστα γινήκαν
που ξεχαστήκανε
και δεν χαμογελάνε.
Μόνο υψόνωντας
το βλέμμα στον Θεό
με σιωπηλές τις προσευχές
για μιά καλύτερη ημέρα λαχταράνε.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ

Όταν βραδιάζει,
τότε που η μέρα
τρέχει να κρυφτεί
φοβούμενη του σκότους
το μαύρο το δρεπάνι
με διαλείπουσες κρίσεις
μελαγχολίας και θλίψης
χαραγμένες σα νεκρικό
προσωπείο πάνω της
κι εσύ μονάχος
τη ζωή σου να μετράς,
τότε είναι η ώρα
που ψάχνεις μέσα
στο άγνωστο να βρείς
ποιό να 'ναι άραγε
της μοίρας το γραμμένο.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 4-9-2012

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΑΡΚΟΒΟΡΟΙ ΑΜΝΟΙ

Λύκοι με περιβολή αμνού
με εξεγέλασαν
πως τάχα βάρβαροι
το βιός μου θα αρπάξουν.
Κι εγω αφελής
πολύ αργά κατάλαβα
πως τουτοι οι αμνοί
θα με κατασπαράξουν.


ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ

Ξεφεύγω απο τα δεσμά
μιάς σιδηροδέσμιας ζωής
που άνθρωποι τέρατα
επέβαλαν να ζήσω,
ανεβασμένος στις επάλξεις
κάστρων που φυλακίζουν το εγώ μου
αγναντεύω τα ονειρά μου
που σαν γλάροι πετούν
πάνω απο τους ωκεανούς
των ανεκπλήροτων επιθυμιών μου.
Και αντιστέκομαι στους δεσμοφύλακες
με ασπίδα μου το δόρυ της ελπίδας
γιατί η ψυχή μου πάντα ελεύθερη πετά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 4-9-2012