Θλιμμένα άρματα
Με λυπημένες κραυγές
οι μοναξιές ζευγαρώνουν
την ώρα που ονειροθύτες
διαδηλώνουν άγνωστα αίτηματά τους
σε ουτοπικές επάλξεις.
Πάνω απο σύραγγες
που βολτάρουν πιασμένες απ' το χέρι
οι λύπες με τις χαρές,
αταίριαστα ζευγάρια του σκότους.
Λόγια και πράξεις βάλτωσαν τώρα
στην ελώδη ουσία του ποτέ
την ώρα που ο ποιητής
απελευθερώνει τα άρματα του.
Άρματα θλιμμένα στα σύννεφα,
περιπλανόμενοι καταραμένοι.
Και εκει παραδίπλα
στον συγκλονισμό των συναισθημάτων
κάποιος κρατιέται απ' τον Θεό.
Κάποιος απ' του Έρωτα τα χείλη
και κάποιος απ' της Αγάπης
τα σπασμένα τα φτερά.
* Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου