Φοβάμαι
Γυμνό το σώμα σ' ένα κρεβάτι
με τη σκιά της μοναξιάς στο πλάί
και η ψυχή να κρυώνει
σαν αδέσποτο μες στο χειμώνα.
"Φοβάμαι" μου σιγοψιθυρίζει
την ώρα που μιά σκέψη
με μιά τεράστια βαλίτσα όνειρα
προσπαθεί να βρεί πόρτα ανοιχτή
να δραπετεύσει.
Γιά ενα ταξίδι στην Ουτοπία.
"Φοβάμαι" επαναλαμβάνει δυνατά.
Τα ημιτελές όνειρα.
Την ημιτελής ζωή.
Κοίτα! Γύρω ο κόσμος μικραίνει.
* Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου