ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΟΝΕΙΡΩΝ

Πεθαινες μερα τη μερα.
Ποσους θανατους αραγε περνουσες
κατακρεουργοντας την ιδια τη ζωη
σαν δολοφονος μανιακος
που μες' στην τρελα του εκδικηση ζηταει.
Μα τα σκοτεινα τουνελ του μυαλου,
παντα εχουν μια εξοδο στο φως
στου ζωοδοτη ηλιου τις αχτιδες.
Κι εσυ,μεσα στην απεραντοσυνη της σιωπης
καταφερες και βγηκες,
παιζωντας στα δαχτυλα σου
τα κουρελια των ονειρων σου.
Αυτα,που σε μια τσεπη σου,
παλια τα ειχες ξεχασει.

ΤΑΣΟΣ     ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ    20-10-2011