Ο ΤΟΣΟΔΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Βράδιασε,κι εσύ,
-σαν ψίθυρος η φωνή σου-
δίπλα μου,
σε χρόνια πέτρινα
να εξιστορείς τους πόνους
της ζωής σου.
Γύρε στο πλάι μου-είπα.
Μην ξυπνάς τα θεριά
και τους δαίμονες,
θάψτα στο κενοτάφιο της λήθης.
Μονάχα κοίτα τα μάτια μου,
μπές στη ψυχή μου,
όχι σαν επισκέπτης
μα μάνιμος ένοικος.
Το ξερω...
Ένας μικρός,ενας τοσοδούλης
είμαι.
Μα η αγάπη όλους μας
μας γιγαντώνει.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 23-9-2011

Από την υπό έκδοση δεύτερη ποιητική μου συλλογή

''Δρώμενα Ψυχής'' εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ