ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ

Παλι οι σκεψεις μου
στα συννεφα ακροβατουν.
Σαν τα πουλια 
που απ' το χρυσο κλουβι
της μοναξιας τους δραπετευουν,
σ'αυτη την πολη
με την παλιρροια των κρυφων ποθων.
Μια πολη πριγκηπισσα και πορνη.
Μια ερημος ανθρωπινων ερωτων
με αυτοεξοριστους που προσπαθουν
με δολο να μ'αρπαξουν απ'το μανικι,
για δυο κουβεντες,λιγα λογια,
αντιδοτο  στης μοναξιας τους την παρεα.
Κι εγω,να περπατω ακομα
σ'ενα θολο τοπιο με ενα χαμογελο
αναμεσα σ'εναν αξιολυπητο κοσμο
που συνεχιζει τις κρυφες διαδρομες του.
Χωρις να ξερει,χωρις,να πιστευει,χωρις να ελπιζει,
επαναλαμβανωντας ξανα και ξανα
τις αποκρουστικες χειρονομιες της απογνωσης
και της μεταμελειας των ξεχασμενων ερωτικων στιγμων.
  
ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ        7-9-2011