Ειχα ξεχασει ποιος εινα ο Ερωτας,
βλεπεις ειχε χρονια να χτυπησει
το κουδουνι της ερημης καρδιας μου.
Και ηρθες εσυ αγαπημενη.....
Εσυ,που μες στα ματια μου ειδες
την θλιψη μιας μοναξιας,
λες και κανεις δεν μ'εμαθε ποτε
αγαπη τι σημαινει.
Πυρινο το βλεμμα σου,
ολες μου τις αισθησεις να πυρωνει.
Με ταχυτητα φωτος
ελαβα τους μυστικους κωδικες,
συνιαλα δωρεας μιας ευτυχιας
στα καταβαθα της ψυχης μου,
αναγκη ενιωσα τοσα πολλα να σου πω.
Μα μιλησαν οι σιωπες στα βλεμματα μας,
βλεμματα που τα δυο γινανε ενα
κατω απ'του Ερωτα τις ανοιχτες φτερουγες.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 20-7-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου