ΜΕ ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ

Σε μια στιγμη
θανατερης σιωπης,
στιγμης που η μοναξια
τρελους χορους
εστηνε διπλα μου γελωντας
με ενα γελιο
μακαβρια παγερο,
ηρθες εσυ
με ενα βλεμμα την ψυχη μου
να ζεστανεις.
Χωρις λογια,χωρις λεξεις
που στον ανεμο χανονται
σαν φυλλα φθινοπωρινα.
Με ενα βλεμμα,
ισια,στα ματια,
ενιωσα να καθρεφτιζεται
η ψυχη μου
με το αλλο της μισο,
αυτο το μισο,
που χρονια εψαχνα
σε αγνωστες διαδρομες
χαμενος μες' στο τουνελ
της ζωης μου.

ΤΑΣΟΣ     ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ