Τελευταίο τσιγάρο


Αποτσίγαρα στο γεμάτο τασάκι,
όνειρα σακατεμένα στον ερχομό μιας πόρνης και σαρκοβόρας νύχτας
που χαίρεται με τις θλιμμένες απώλειες και τις ατέλειωτες σιωπές τους.
Κάπου η Marlen με φωνή βραχνή
κι ένα άφιλτρο στα κόκκινα χείλη ταγουδά faling in love again.
Στον καθρέφτη μια παλιά φωτογραφία με βλέμα απορημένο κοιτάζει τη μοναξιά να καπνίζει αλήτικα
το τελευταίο τσιγάρο της μέρας.



Τάσος  Σταυρακέλης

Anjelitos negros and blanco


Άγγελοι λευκοί
Άγγελοι μαύροι
Μικροί θεοί απόκληροι
σε καιρούς αγριεμένους
πάνω από σώματα που ισοροπούν
μια στην αγνότητα και μία
πάνω στα αιχμηρά καρφιά
μιας αμαρτωλής ζωής.
Φτερούγες άσπρες και μαύρες πληγωμένες απο σαϊτιές
αιμοβόρων χρόνων,
τις νύχτες στάζουν θλιμμένο αίμα.
Άγια μετάληψη σε σώματα φθαρτά
που αμαρτίες έμαθαν να κοινωνούν.




 Τάσος  Σταυρακέλης

Σωσίβιο


Βαρέθηκα τα χιλιοειπωμένα "σ' αγαπώ" εκείνα τα προδωμένα
που αβοήθητα πνίγηκαν
στο μώβ μιας θλιμμένης Κυριακής εκλιπαρώντας για ένα σωσίβιο φιλί. Άσε λοιπόν τις σιωπές μας να μιλήσουν. Τις ανάσες μας να συγχρονιστούν,
να σου δώσω ζωή ,
να μου δώσεις ελπίδα
σήμαντρα και καμπάνες να ηχούν
στην θεϊκή επαφή των σωμάτων μας. Και στα βάθη των βλεμμάτων μας
χίλια ταξίδια να κάνουμε μαζί.



 Τάσος  Σταυρακέλης

Πλαστές παραοσθήσεις


Όχι, αρνούμαι να γευτώ
πλαστές παραισθήσεις αγάπης
σε φτηνές θλιβερές συνουσίες
που στάζουν τη μοναξιά των σωμάτων. Θέλω μια αγάπη μαχαίρι
να στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά, θεία πληγή σε ιερή εκσπερμάτιση ψυχών που ταξιδεύουν
μ' εναν έρωτα στο σύμπαν.

Τάσος   Συαυρακέλης

Χάρτινα φεγγάρια

Φτιάχνω χάρτινους ήλιους 

και φεγγάρια. 

Αφήνω τις πατημασιές μου

μέσα σε ανέμους άγριους 

που μαζί τους πήραν 

κάτι δειλά όνειρα. 

Βραδιάζει ο κόσμος γύρω μου

κι εγώ να τον φωτίζω 

με τα χάρτινα φεγγάρια. 

Ξέρω, οι βάτραχοι δηλητηριάστηκαν στη θολή λίμνη με τα τοξικά απόβλητα. Τα μαγικά πια δεν πιάνουν, 

ποτε δεν θα γίνουν βασιλόπουλα. 

Μα είναι και αυτό το μαύρο της πραγματικοτητας που απο παιδι έμαθα να μπογιατίζω χρωματίζοντας το. 

Γι αυτό αφήστε με. 

Στης ουτοπίας τα σοκάκια 

τρελό παιδί εγώ να τριγυρνώ.

Τάσος  Σταυρακέλης 

Ναρκοπέδια

Τα βράδια έγραφε ποιήματα ισοροπώντας στα ναρκοπέδια του παρελθόντος και στις σαρκοβόρες αρρένες ενός αβέβαιου παρόν. Και καθώς έγερνε να πλαγιάσει στόλιζε τα όνειρά του με παπαρούνες, κόκκινες απο το αίμα πεθαμένων ηρώων.

Τάσος   Σταυρακέλης

Χλωμά φεγγάρια


          Λαβωμένα σώματα
                σε νύχτες
που οι παραπλανημένοι έρωτες                                κοίτωνται
    στις ρωγμές της μοναξιάς
    ενός ανεκπλήρωτου πόθου.
Ηδονές ανέραστες στα σκαλοπάτια                   μιας ξοδεμένης ζωής
 που λαχτάρησε να καεί απο αγάπη
        μα η φλόγα έσβησε νωρίς.
 Απόψε χλωμά φεγγάρια φωτίζουν            αγγέλους που εξορίστηκαν γιατί
              αγάπησαν πολύ.


Τάσος Σταυρακέλης

                     


 Τάσος   Σταυρακέλης