Είναι μέρες που ξημερώνουν
στις όχθες του κορμιού μου
κρύσυαλλα σπασμένα,
ξυράφια που αφήνουν
χαρακιές στη μνήμη μου
ματώνοντας τα θεριά της ψυχής.
Τότε, που ο λόγος ψυχοραγεί
στις απελπισμένες σιωπές
σε έναν κόσμο με κατάγματα ζωής.
* Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου