Αφήνω το όνειρο
Να τρυπώσει στα μαύρα κρέπια
της νύχτας
Στην καρδιά του θλιμμένου αχάτη
Αφήνω το όνειρο
Να να παρει χρώμα η κουτσή
και μαυροφόρα ελπίδα μου
Και κάθε πρωϊ γελώ και κλαίω
Που το όνειρο χάθηκε στο σαυροδρόμι
Μεταξύ αλήθειας και παράνοιας
*Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου