ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Έρημη η πόλη.
Με μιά εκνευριστική ησυχία
λές και οι φωνές κρύφτηκαν
να μην μαρτυρήσουν

ό,λα όσα θέλουν να πουν.
Κάτι αδέσποτα μόνο,
σουλατσάρουν αγνοώντας
της μοναξιάς την παρουσία
και κάτι άνθρωποι-σκιές
ψάχνωντας υποκατάστατα
χαμένης ευτυχίας
της ρημαγμένης τους ζωής.
Και μέσα στο Αυγουστιάτικο
μελτέμι των ψυχών,
ήχοι καμπάνας να ξυπνούν
κρυφές προσευχές,
ανεκπλήρωτα όνειρα
και προσδοκίες που χάσανε
τον δρόμο της εκπλήρωσης.
Με το τα χέρια ανοιχτά.΄
Με το βέμμα ψηλά.
Και με μιά προσευχή
στην γλυκιά Παναγιά.

Κείμενο:ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 14-8-2012