ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ ΤΑ ΔΩΡΑ

Όχι,δεν θέλω Χριστούγεννα
σ' ένα αστραφτερό club
γεμάτο χρυσόσκονη και γλίντερ
που θα σκεπάζει πρόσωπα χαρούμενα.
Δεν θέλω ρεβεγιόν με φωταψίες
κεριά και ''έδυμα επίσημο''που κλείνει τις πόρτες
στης μοναξιάς τους περιπάτους.
Θέλω μόνο να βγώ....
Βράδυ στους φωτισμένους
και αφώτιστους δρόμους
μιάς πόλης πόρνης που ξέρει καλά
να κρύβει τις αιμοραγούσες πληγές της,
να περπατήσω εκεί που κάποιοι
ακόμα ψάχνουνε το φωτεινό τ' αστέρι.
Όχι,δεν θα τους προσφέρω
των μάγων τα δώρα
Λίβανον,Χρυσό και Σμύρνα.
Μόνο χαμόγελα κι αγάπη θα προσφέρω.
Σ' αυτούς που ακόμη ψάχνουνε
στον δρόμο τον Χριστό.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 24-12-2012

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2012

Χριστούγεννα και πάλι!!!
Στόλισα το σπίτι,το καθιερωμένο έλατο,παραφόρτωσα τους χώρους με λαμπιόνια,μπάλες,αγγελάκια,γιρλάντες.
Έτσι,για να καταλάβω πως έρχονται μέρες γιορτής,μέρες χαράς.
Χαράς!!!!!Ποιάς χαράς;Χάθηκε κι ...αυτή με τα χρόνια που πέρασαν,κρύφτηκε κι αυτή,ποιός ξέρει που,αφήνωντας μια σκιά μελαγχολίας να πλανάται γύρω μας.
Πως να χαρείς με όλα αυτά γύρω σου;
Όταν εκει,έξω,άνθρωποι προσπαθουν να επιβιώσουν μέσα στο κρύο και το αγιάζι της χειμωνιάτικης νύχτας....
Άνθρωποι που η ζωή στάθηκε πολύ σκληρή μαζί τους.
Πως μπορώ εγώ να λέγομαι ''άνθρωπος'' αν δεν σκέφτομαι
συνανθρώπους μου που θα περάσουν Χριστούγεννα παρέα με τη μοναξιά σε ένα παγωμένο δωμάτιο.Μα περισσότερο,θα κάνει κρύο στην ψυχή τους....
Θα πείτε,τι λέει,τώρα τον έπιασε η φιλεσπλαχνία του λόγω γιορτών;Τώρα το θυμήθηκε;
Όχι,τα σκέφτομαι καθημερινά.Τα σκέφτομαι διαρκώς τελευταία
λόγω όλων αυτών που βιώνουμε,εμείς μαζί με τη χώρα μας.
Ας κάνουμε κάτι για όλους αυτούς τους ανθρώπους,ολοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά.
Ακόμη κι αν δεν έχουμε να προσφέρουμε κάτι υλικό,έχουμε κάτι πιο πολύτιμο!!!! Την Αγάπη.
Ένας καλός λόγος,ένα χαμόγελο,μια κουβέντα,ενα 'χρόνια πολλά''.
Γιατί η Αγάπη ζεσταίνει τις καρδιές,όσο παγωνιά και να κάνει.

Καλά Χριστούγεννα με υγεία σε όλους.
Γιατί η υγεία είναι το πιο πολύτιμο που εχουμε.
Και εύχομαι οι μέρες που θα 'ρθουν να είναι καλύτερες.
ΓΙΑ ΟΛΟΥς ΜΑΣ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΔείτε περισσότερα

A LOVELY DAY

Στέκεσαι απέναντι μου
Πρόσωπο με πρόσωπο
λες και είσαι καθρέφτης
βλεπω τό είδωλο μου .
Μελαγχολικό βλέμμα
θολό χαμόγελο,
λες και μόλις ξύπνησαν
οι ναρκωμενοι πόθοι μας.

Πόθοι διψασμένοι για ένα
έστω δειλό άγγιγμα .
Ένα γλυκό άγγιγμα ψυχής
σ'ένα άγιο προσκύνημα αγάπης .
Κι όπως η αχτίδα
του ήλιου μας ζεσταίνει,
'ετσι νιώθω τη λάμψη των ματιών σου

 να διαπερνά τό είναι μου.
Και τότε λέω,ναι!
It's a lovely day to day.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ  12-12-2012

ΠΑΓΩΝΙΑ ΨΥΧΗΣ

Θα βγάλω
στο μπαλκόνι
τα ονειρά μου,
με μανταλάκια
τις ελπίδες μου
θα απλόσω
στου ζωοδότη ήλιου
κάτω τις αχτίδες
πνοή να πάρουνε
κι αυτά δειλά δειλά.
Έτσι,
για να ζεστάνει
λίγο η ψυχή μου
στην παγωνιά
που άλλοι
επέβαλαν να ζω.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   26-11-2012

ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΓΑΠΕΣ

Είναι κάποιες αγάπες
που σ' ένα βράδυ
δεν πρόλαβαν να ανθίσουν,
το πρώτο φώς

τις βρήκε μαραμένες.
Είναι κάποιες αγάπες
που σαν κατάρα
πάνω τους κουβαλούν
τη λέξη ''ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ''
και σαν δραπέτες
τις νύχτες τριγυρνούν.
Είναι κάποιες αγάπες
σε χίλια θρύψαλα
μικρά κομματιασμένες
που ένα θαύμα
μοναχά αναζητούν.
Γι ' αυτό αγάπη μου,
γύρε στο πλάι μου
ανάσα απ' την ανάσα σου
να πάρω,και την ζωή μου
λίγο λίγο θα σου δίνω
αυτή η αγάπη μας
ποτέ να μη χαθεί.


ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 21-11-2012

ΑΝΑΣΤΑΣΗ...

Σε μπερδεμένα
κουβάρια ψάχνω
την άκρη να βρώ.
Νίκησα;
Ητήθηκα;
Είμαι το θύμα; 

Είμαι ο θύτης;
Σε μέρες μιάς
θανατερής σήψης
μια Ανάσταση
δική μου καρτερώ.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 20-11-2012

ΑΝΑΣΦΑΛΗΣ ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Πόσο άλλαξαν τώρα όλα...
Ακόμη κι αυτή
η γλυκιά μελαγχολία
που μας άφηναν

τα ζεστά Κυριακάτικα βράδια,
τότε που όνειρα κάναμε
γερμένοι σε ώμους φιλικούς
κοιτώντας τις τολίπες
καπνού απ' τα τσιγάρα
ν' ανεβαίνουνε ψηλά στον ουρανό,
θυμίαμα σε άγνωστους θεούς.
Δες τι απέμεινε....
Μόνο η ανασφαλής προσμονή
της επόμενης μέρας.
Μόνο να αντέχουμε,
για ό,τι η ζωή θα φέρει
σαν ξημερώσει το επόμενο πρωί.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 18-11-2012

''Χ''

Είναι κάποιες βραδιές.
Έρημες.
Λυπημένες.
Μοναχικές.

Σα νικοτίνη απανοτών τσιγάρων,
που αφήνουν στα χείλη
μια γεύση πικρή.
Είναι κάποιες βραδιές .
Με το κρύο
να πηρουνάζει την ψυχή σου.
Και τότε είναι
που θέλεις η κραυγή σου
να σπάσει τις σιωπές
της μοναξιάς σου
και μ' ένα Χ
το ειδωλό σου στον καθρέφτη
να διαγράψεις.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ  15-11-2012

ΝΥΧΤΕΣ

Έλα νύχτα.
Ρίξε τα μαύρα
σκοτεινά σου πέπλα.
Τύλιξε το άδικο,
σαβάνωσε τις πράξεις
αυτών που χωρίς ψυχή
χωρίς καρδιά ύπουλα έπραξαν.
Κάνε παρέα σε σκιές
που κάθε βράδυ
σε υγρά σοκάκια μαζί σου
σαν αδέσποτες γυρνάνε
ψάχνωντας τις χαμένες τους ζωές,
αυτές που χάθηκαν
μαζί σου στα σκοτάδια.


ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 10-11-2012

ΕΡΩΤΕΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

Υπάρχουν Έρωτες....
Ανεκπλήρωτοι....
Αγκαθωτά συρματοπλέγματα

που προσπαθείς μάταια
να διαβείς και να περάσεις
σε ταξίδια ψεύτικα και ουτοπικά.
Έρωτες,μετωπικές συγκρούσεις
με θύματα αλλήλους,
θρυμματισμένα γιαλιά
που σε κόβουν όλο και πιο βαθιά
αφήνωντας πληγές να αιμοραγούν.
Κόκκινα,άλικα σημάδια
στο δρόμο της ζωής.
Υπάρχουν Έρωτες...
Που είναι σαν θάνατος
αργός και παγωμένος.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 10-11-2012

ΕΣΧΑΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

Χρόνια τώρα αποταμιεύω
τις ονειρικές στιγμές
χρόνων που φύγαν ανεπιστρεπτί.

Ασπρόμαυρες μνήμες,
τότε που τα χαμόγελα
μικρά παιδιά σκαρφάλωναν στα χείλη
και που τα γέλια ηχούσαν μουσικές.
Στιγμές ιερές
που σαν άγιες εικόνες φύλαξα
στην κρύπτη της ψυχής μου
έτσι,για να ζεσταίνουν
τα ξεχασμένα ιδανικά μας
στις γκρίζες μέρες
των Έσχατων καιρών.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 9-11-2012

 

ΑΤΙΤΛΟ

Απότιστα τα γιασεμιά......
Μαραμένες οι ελπίδες.....
Και κάποιοι λύκοι
κάθε νύχτα
τα ονειρά μας κηνυγούν.
Μέσα στο χάος....
που με δάφνες μας χαρίσαν
οι δολοπλόκοι
της δικής μας της ζωής...

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ  7-11-2012

ΣΒΗΣΜEΝΑ ΠΑΘΗ

Που πάνε οι Έρωτες
όταν τελειώνουν;
Σε ποιά σκοτάδια κρύβωνται
κρυφοκοιτώντας φοβισμένα

σκηνές απαγορευμένες
από σβησμένα πάθη
που χάθηκαν στης ουτοπίας
τους αφώτιστους τους δρόμους.
Αλήθεια.......
Πέστε μου,που πάνε;

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   4-11-2012

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Μές' στου τσιγάρου
τον καπνό
κρύβω επιμελώς
τις προσδοκίες μου
όλες.
Άυλες μορφές,
μικρές αέρινες φιγούρες
σαν προσευχές

να υψώνονται
σε άγνωστους θεούς.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   4-11-2012

TANGO NOTURNO

Πόσο μεγάλωσε
αυτή η απόσταση μεταξύ μας....
Λές κι έγινε άπειρη,
χαμένη σε αχανής δρόμους
κυκλομένη απο θύμησες
σωστές λεπίδες
που τις ψυχές μας
κομματιάζουνε αργά.
Έλα μαζί να σταθούμε,
πλαι πλαι κάτω
από τα μαύρα πέπλα
μιάς ασέληνης νύχτας
να μην μπορεί κανένα φως
να λάμψει τις πληγές μας
και μ' ενα tango noturno
τα δυό κορμιά
απο ενοχές και λάθη γυμνομένα
όρκο να δώσουνε και πάλι στην αγάπη.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ    1-11-2012

ΣΙΩΠΕΣ

Έλα,μιά στιγμή μονάχα
που για μένα αιώνια θα μείνει.
Ιχνηλάτησε τις θλιμμένες σιωπές μου,
μέσα τους θα βρείς
όλα τα ''σ'αγαπώ''.
Εκείνα,
που εσύ πληγές αιμοραγούσες
μιά νύχτα φεύγωντας
τους χάραξες βαθιά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 30-10-2012

ΑΤΙΤΛΟ

Δεν θα πάψω ποτέ
ν' αφήνω τα αισθήματα
περιπλανόμενα και αδέσποτα
να περιφέρονται ανάμεσα
σε αγκαθωτά συρματοπλέγματα
και γιαλιά θρυμματισμένα
που κάποιοι δόλια άφησαν
στον δρόμο της φυγής τους.
Τι κι αν ματώσουν...
Τι κι αν πονέσουν...
Τι κι αν δακρύσουν...
Στον Μαραθώνιο της ζωής
πάντα αυτά θα τρέχουν
τι κι αν δεν βγόύνε
ποτέ τους νικητές.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 21-10-2012

ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

Μέσα στην γκρίζα πόλη
λαχτάρισα ξανά την αγκάλιά σου,
τα γλυκά φιλιά και τα τρυφερά ενσταντανέ
κάτω απο χαμηλά φώτα

προβολείς να φωτίζουν την αγάπη,
αυτήν που έγινε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία
στο άλμπουμ αναμνήσεων του νού μου.
Πεθύμησα τις πολύχρωμες στιγμές μας,
εκείνες που σε ξυπνούσα
μένα φιλί κι ένα τραγούδι
έτσι,για να μην τρομάξω
τα μικρά όμορφα όνειρα σου.
Είμουν η βροχή και εσύ ο ήλιος μου.
Μα χάθηκες...
Σαν ουράνιο τόξο που δεν πρόλαβε να βγει.

 

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ
27-10-2012    

Ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΑΚΙΔΗΣ

Tον Γιώργο Δρακίδη και την δουλειά του τα γνώρισα μέσω του facebook.
Παρότι δεν έχω απολύτως καμία σχέση με το design,μου αρέσει να αλλάζω
συχνά διακόσμηση στους χώρους του σπιτιού μου.
Οι φωτογραφίες απο τις διακοσμήσεις οικιών,καταστημάτων,μεγάλων clubs,
salet,τα σκηνικά σε σηριαλ της τηλεόρασης και κινηματογράφου,καθως
και η -υπεροχη-ανακαίνηση του REX με άφησαν άναυδο!!!! (Δεν ξέρω,
αλλά το REX το βρίσκω πολύ glamur)
Θαυμάζω τους ταλαντούχους ανθρώπους,υπάρχουν τόσοι Ελληνες δικοί μας
γύρω μας,κι όμως επισκιάζονται απο τους ξένους και την ξενομανία μας.
Και σας ρωτώ:γιατί;
Είμαι της γνώμης ότι οι ταλαντούχοι πρέπει να αναδεικνύονται και όχι
να επισκιαζονται απο ξένους που γίνανε ''ονόματα'' μόνο και μόνο
απο τα καλά στημένα marketing.
H τελευταία δουλειά του Γιώργου Δρακίδη είναι ο σχεδιασμός του
επιδαπέδιου φωτιστικού SCORPIO,ένα φωτιστικό βιομηχανικύ σχεδιασμού
κατασκευασμένο απο σίδηρο,ντίζες,παξιμάδια και λαμπτήρες,ένας
σωστός ΣΚΟΡΠΙΟΣ με την ουρά του.
Ευχομαι στον interior designer Γιώργο Δρακίδη πάντα αστείρευτη έμπνευση
και πάντα επιτυχίες στη δουλειά του!!!!Γιατί οι Ελληνες δεν έχουμε τιποτα
να ζηλέψουμε απο τους ξένους!!!!!!!!

ΤΑΣΟΣ  ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΟΝΕΙΡΑ

Μαύρα σκυλιά
εσείς που απ 'τη ζωή
τα κλέψατε όλα
μα τα όνειρα
σας ξέφυγαν κρυφά.
Γίνανε πουλιά,
άγριοι αετοί
που πέταξαν μακριά,
φυγάδες αιώνιοι
μιας αλήθειας
σκληρής έγιναν
και κρύφτηκαν
μέσα στις χαραμάδες
της ελπίδας.
Περιμένοντας μιαν
ανάταση ψυχης.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 15-10-2012

ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΕΣ ΘΛΙΨΕΙΣ

Έλα αγαπημένη.
Εσύ,φάρος
των περιπλανώμενων
θλιψεών μου,
ψυχή των μοναχικών
δειλινών μου.
Χάιδεψε με τα χέρια σου
το φλεγόμενο σώμα μου.
Αυτό,
απ' την φωτιά
που έβαλε η ματιά σου.
Κι εγώ,
στα πόδια σου
γονατιστός προσκυνητής
την καρδιά μου θα αποθέσω.
Να μην ματώνει πιά.
Να μην πονά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ    11-10-2012

ΑΡΩΜΑ ΕΡΩΤΩΝ

.......Aστράφτει και βροντά
και οι πρώτες ψιχάλες
ξεδιψούν το διψασμένο χώμα.
Ήχοι απο θρόισμα φύλλων
και μυρωδιές απο αρώματα
φθινοπωρινών ερώτων.......

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   13-10-2012

ΚΑΠΝΟΣ

Θέλεις να πεις ''σάγαπώ''
να το φωνάξεις δυνατά

λευκό πουλί
να πετάξει στο άπειρο.
Μα τα αναβάλεις.
Οι λέξεις παγώνουν.
Μένουν μετέωρες να αιωρούνται
στο κελί της αμφισβήτησης.
Και έρχεται η στιμή να το ελευθερώσεις
κι ένα ''σ΄'αγαπώ''
απ' τα χείλη σου βγαίνει δειλά.
Μα τότε η στιγμή
γίνεται καπνός
και οι λέξεις χάνουν την σημασία
και χάνονται κι αυτές μαζί του.

ΤΑΣΟΣ   ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   3-9-2012

ΠΙΕΡΟΤΟΙ

Πρόσωπα κάτωχρα,
ύφος της παραίτησης.
Μάτια ορθάνοιχτα
βλέμματα μελαγχολικά

και τα χαμόγελα
μισά μένουν κι αυτά.
Σαν πιερότοι
γυάλινοι και εύθραυστοι
μοιάζουμε τώρα
να 'μαστε όλοι μεταξύ μας.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 9-10-2012

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΑΓΑΠΗΣ

Ένιωθα τις πνοές της φύσης
και μιά λαχτάρα φούσκωνε
ολοένα στο στήθος μου.
Μέσα σε στοχαστικές σιωπές
αναζητούσα μια ελαχιστη ηλιαχτίδα
στις χαραμάδες μέσα της ζωής,
μιά αστραπή που θα αρκούσε
να συγκλονήσει το είναι μου όλο.
Αναζητούσα την αγάπη.
Και ήρθες εσύ.
Εσύ,μ ' ένα χαμόγελο ζεστό σαν ηλιαχτίδα
να μου φωτήσεις τα σκοτάδια της ψυχής.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012
Δείτε περισσότερα

ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΕΣ ΕΥΧΕΣ

Τώρα ξέρω,
δεν κάνω ευχές
σε διάττοντες αστέρες
που με ταχύτητα φωτός
πέφτουν ξεψυχώντας
στα γκρίζα κύματα
της θάλασσας των θλίψεων.
Τώρα ξέρω.
Γιατί οι ευχές
μείναν ευχές,
ανεκπλήρωτες.
Και τα όνειρα
μείναν όνειρα,
ανάπηρα κι αυτά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 7-10-2012

ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ

Άφησα τον βασιλικό
στο παραθύρι
σαν άγια εικόνα
να ξορκίζει το κακό
απ' των δαιμόνων μου
τις μαύρες εμμονές.
Κλείδωσα τη μοναξιά
πίσω απ' την πόρτα
και ένας άγνωστος
μέσα σε αγνωστους βγήκα
στου ζωοδότη ήλιου
την αγκάλη να κρυφτώ,
απ' των ανθρώπων
την τρελή αλαζονεία.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 6-10-2012

ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΣΚΙΑ

Ποιός έσπασε
τα φτερά της ελπίδας;
Ποιός στόχευσε με βέλη
απ΄του άδικου τις φαρέτρες;
Πως να πετάξεις τώρα
με τσακισμένες τις φτερούγες
πανω στα σύννεφα
μιας γκυκιάς αισιοδοξίας....
Το μόνο που απόμεινε,
είναι να ισοροπούμε
-σχοινοβάτες του παραλλόγου-
πάνω στο αγκαθωτό σύρμα
μιάς επιβαλόμενης ζωής
ματόνωντας την τελευταία σκιά
ενός ονείρου που δίπλα μας
κι αυτό ψυχοραγεί.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 26-9-2012

ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΑ ΓΕΡΑΚΙΑ

Ακάθαρτες οι σκέψεις.
Πιο βρώμικοι οι λογισμοί.
Οσμή θανάτου έχουν οι πράξεις,
στα σκοτεινά οι συναλλαγές.
Λερωμένες,λαδωμένες
να μοιρίζουν σαπίλα
και σήψη εμαιτικά.
Πένθιμο και μαβί το τοπίο.
Και μέσα του,φρικαλέα καρικατούρα
η Ελλάδα που το αίμα της ξερνά
πετώντας δίπλα της
τ' ανθρωπόμορφα γεράκια
και που το τέλος της
προσμένουν με χαρά...

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 24-9-2012

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ

Χρόνια τώρα
συλλέγω μέσα μου την αγάπη,
κόκο τον κόκο σαν μικρές δροσοσταλίδες
βαρύ,πολύτιμο φορτίο της καρδιάς.
Σαν ημισφαίριο
το άλλο μου μισό άγνωστο κομμάτι έψαχνα,
αυτό που θα εφάρμοζε τέλεια
στο πάζλ του δικού μου εαυτού
ολοκληρώνοντας την ευτυχία στην ζωή μου.
Και περίμενα.....
Μα ήρθες εσύ!
Δύο ψυχές που γίναν μία
κάτω απ΄τον ίδιο ξάστερο ουρανό.
Δυό ημισφαίρια
που μετά απο ατέρμονους κύκλους
μιά σφαίρα θέλησαν τα δυό τους για να γίνουν.
Δύο συγκοινωνούντα δοχεία
μεταμορφώθηκαν οι καρδιές μας
να μεταγκίζουν η μιά στην άλλη
πολύτιμες σταλαγματιές αγάπης.
Και ν' αψηφούν την βαρβαρότητα των άγριων ημερών.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΒΡΟΧΗ

Βγήκα στη βροχή.
Να ξεπλύνω την οργή
που πάνω μου κόλλησε
σαν δεύτερο δέρμα

κατακερματίζοντας
τις λιγοστές χαρές μου.
Όμως δεν γνώριζα
πως η οργή είναι
σαν βδέλα
Δύσκολα φεύγει
απ΄το κορμί σου
και λίγο λίγο
τα αίσθηματά σου
τα ποδοπατά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 15-9-2012

ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ

Ψάχνω να βρώ
τα χαμένα χαμόγελα
να περιφέρονται θορυβωδη,
προκαλώντας οχλαγωγή

σε δρόμους που η μοναξιά
περπάτησε με βήματα αργόσυρτα.
Μα παντού πρόσωπα πέτρινα.
Θλιμμένα αγάλματα
στημένα στα αδιέξοδα της ζωής,
να ατενίζουν τον θολό ορίζοντα
και να κοιτούν κατάματα
το αβέβαιο μέλλον να ζυγώνει.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 13-9-2012

ΟΡΓΗ

Αποθηκεύεις στωικά
την πλημμυρισμένη σου οργή
τις άυπνες νύχτες
που αόρατες αλυσίδες
απ' τα δεσμά σου
σαν ήχοι απο Ερυνίες μοίαζουν
που κύκλωσαν το κάστρο
του μυαλού σου.
Σπάστες λοιπόν,μην περιμένεις.
Βγάλε την κραυγή
που φυλακίστηκε σαν ισοβίτης
στο κελί μιας λανθάνουσας σιωπής,
της αφωνίας που άλλοι
σου επέβαλαν να πράξεις.
Φώναξε λοιπόν!
Τώρα που οι μέρες
μια νέα επανάσταση γυρεύουν.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 11-9-2012

Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΚΡΥΦΤΗΚΕ

Έψαχνες την αγάπη
σε φωταγωγημένα
πορφυρά κάστρα
με απροσπέλαστες
επάλξεις και
αμπαρομένες πύλες.
Γύρεψες να την βρείς
σε σκόνες ονείρων
και θρυματισμένες ελπίδες
που στοίιχειωναν
τα μοναχικά σου βράδια.
Ρώτησες σκιές,
μ' απάντηση δεν πήρες.
Χάθηκες σε
λανθάνουσες διαδρομές
ψάχνωντας ένα της σινιάλο.
Έστω,ένα τόσο δα σημάδι....
Μα κανείς δεν σου είπε
πως η αγάπη
μωρό παιδί είναι
και τρομάζει,
και κρύφτηκε απο του κόσμου

την τόση απανθρωπιά.

 

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 8-9-2012 

ΟΡΓΗ

Μαζέψαμε την οργή.
-Αλήθεια που βρέθηκε τόση;-
Υπερβολικά την αποταμιεύσαμε.
Στάλα τη στάλα.

Μέρα τη μέρα.
Και τώρα
καράβια οργισμένα
να πλέουμε ακυβέρνητα
σε αδηφάγους ωκεανούς
με τα πανιά σχισμένα.
Τι φριχτό!
Να ταξιδεύεις δίχως έναν προορισμό...

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ

Τέρατα φρικαλέα προσπάθούν
δέσμια τα όνειρα
για πάντα να κρατήσουν.
Καθηλωμένα,πίσω

από αμπαρωμένες πόρτες,
πουλιά ανάπηρα να μοιάζουν
χωρίς φτερά για να
μπορούνε να πετάξουν
μες 'στης ελπίδας
τους απέραντους αιθέρες.
Και γύρω πρόσωπα
πέτρινα αγάλματα
ανέκφραστα γινήκαν
που ξεχαστήκανε
και δεν χαμογελάνε.
Μόνο υψόνωντας
το βλέμμα στον Θεό
με σιωπηλές τις προσευχές
για μιά καλύτερη ημέρα λαχταράνε.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ

Όταν βραδιάζει,
τότε που η μέρα
τρέχει να κρυφτεί
φοβούμενη του σκότους
το μαύρο το δρεπάνι
με διαλείπουσες κρίσεις
μελαγχολίας και θλίψης
χαραγμένες σα νεκρικό
προσωπείο πάνω της
κι εσύ μονάχος
τη ζωή σου να μετράς,
τότε είναι η ώρα
που ψάχνεις μέσα
στο άγνωστο να βρείς
ποιό να 'ναι άραγε
της μοίρας το γραμμένο.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 4-9-2012

ΣΑΡΚΟΒΟΡΟΙ ΑΜΝΟΙ

Λύκοι με περιβολή αμνού
με εξεγέλασαν
πως τάχα βάρβαροι
το βιός μου θα αρπάξουν.
Κι εγω αφελής
πολύ αργά κατάλαβα
πως τουτοι οι αμνοί
θα με κατασπαράξουν.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ

Ξεφεύγω απο τα δεσμά
μιάς σιδηροδέσμιας ζωής
που άνθρωποι τέρατα
επέβαλαν να ζήσω,
ανεβασμένος στις επάλξεις
κάστρων που φυλακίζουν το εγώ μου
αγναντεύω τα ονειρά μου
που σαν γλάροι πετούν
πάνω απο τους ωκεανούς
των ανεκπλήροτων επιθυμιών μου.
Και αντιστέκομαι στους δεσμοφύλακες
με ασπίδα μου το δόρυ της ελπίδας
γιατί η ψυχή μου πάντα ελεύθερη πετά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 4-9-2012

ΖΕΣΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Στίς ζεστές μέρες του Αυγούστου,
τότε που περπατάς σχεδόν ναρκωμένος
προσπάθώντας σε ίσκιους να βρείς
τον εαυτό σου,το ειδωλό σου,
το πιστό σου αντίγραφο,
και τα σκυλιά γύρω σου αλητεύουν
στην άγρυπνη ζώνη της αδράνειας
κοιτώντας σε μ'ένα βλέμμα μελαγχολικό,
τότε είναι που θέλεις
στο χάος της αφιλόξενης πόρνης πόλης
ν' ακούσεις μιά φωνή,μια ηχώ
που θα σε καλεί μέσα σε μιάν αγκάλη.
Δροσιά να φέρει στην ψυχή την φλογισμένη
σαν μία θάλασσα,σαν ένα γιατρικό.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 22-8-2012

ΨΑΧΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ

Σου το 'χα πει.
Μην προσπαθείς
να εξαγοράσεις με πλαστογραφίες
λίγη ευτυχία.
Μην περιμένεις
να έρθει αυτή
μουσαφίρης στην ψυχή σου
και στο τέιχος που έστησες
στην πέτρινη καρδιά σου.
Η ευτυχία δεν αρέσκεται
στ' αγάλματα να ξέρεις.
Ταμπουρωμένος στο εγώ σου
έμαθες με το παγωμένο βλέμμα σου
να κοιτάς πάντα απο ψηλά
τους άλλους.
Χαμηλωσέτο.
Κοίτα πιο χαμηλά.
Δες΄στ' απλά,
αυτά που πάντα
αποκαλούσες τιποτένια.
Σκάστους ένα χαμόγελο
και πάψε να μετράς τα σκαλιά
που οδηγούν στο σάπιο βάθρο
της αλλαζονικής ματαιοδοξίας σου.
Γιατί η ευτυχία είναι κρυμένη
στ' ασήμαντα, στα τιποτένια
και στ' απλά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΝΑΥΑΓΟΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ

Μην αφήσεις τον χρόνο
να μας θρυματίσει
και να μας σκορπίσει
σαν μικρά κομμάτια
ουρανίων σωμάτων.
Μην προσδοκείς
στ 'άραχνιασμένα
χρόνων όνειρα,
εκεί που η αγάπη
λουλούδι μαραμένο
έχει μείνει και η βροχή
το έχει λησμονήσει.
Στο είπα καρδιά μου,
μην προσπαθείς
την μοναξιά να εξημερώσεις.
Είναι θεριό ανήμερο,
θα σε λαβώσει.
Έλα σε μένα.
Ταξιδεψέ με.
Γίνε εσύ η θαλασσά μου.
Και αν στην αντάρα σου
εγώ θα ναυαγήσω,
ο ναυαγός μέσα
στο κύμμα της ψυχής σου
θέλω να 'μαι.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

 

ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ

Ξγελάστηκες
ακόμη μία φορά
από την γοητεία
μιάς προσωπίδας

που μένα λάγνο
χαμόγελο σε οδήγησε
σκαλί το σκαλί
στα σκοτεινά μονοπάτια
μιάς επίγειας κόλασης.
Όμως κάποτε
οι προσωπίδες πέφτουν,
ραγισμένα είδωλα
υποκρισίας και ψέματος
κοίτωνται στο χώμα
σαν σκηνικά απο
αρχαία τραγωδία.
Και τότε,
μία αλήθεια γυμνή
βγαίνει πρωταγωνίστρια
για να σου δέίξει
την αυταπάτη που μαζί της
χρόνια ζούσες.


ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ  2012

ΣΤΙΓΜΕΣ

Είναι στιγμές
που ακροβατώ
στους γκρεμούς
του αβέβαιου,

σ' ένα μέλλον
μπροστά μου
που τρομάζω
μήπως τσακιστώ
στα κοφτερά βράχια
των Συμπληγάδων.
Όμως στη σκέψη
πάντα έρχεσαι εσύ,
ο απο μηχανής θεός μου.
Και τότε
λέω πως θα ζήσω
μιά ακόμη
όμορφη μέρα.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

 

 

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Έρημη η πόλη.
Με μιά εκνευριστική ησυχία
λές και οι φωνές κρύφτηκαν
να μην μαρτυρήσουν

ό,λα όσα θέλουν να πουν.
Κάτι αδέσποτα μόνο,
σουλατσάρουν αγνοώντας
της μοναξιάς την παρουσία
και κάτι άνθρωποι-σκιές
ψάχνωντας υποκατάστατα
χαμένης ευτυχίας
της ρημαγμένης τους ζωής.
Και μέσα στο Αυγουστιάτικο
μελτέμι των ψυχών,
ήχοι καμπάνας να ξυπνούν
κρυφές προσευχές,
ανεκπλήρωτα όνειρα
και προσδοκίες που χάσανε
τον δρόμο της εκπλήρωσης.
Με το τα χέρια ανοιχτά.΄
Με το βέμμα ψηλά.
Και με μιά προσευχή
στην γλυκιά Παναγιά.

Κείμενο:ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 14-8-2012

 

ΣΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΤΟ ΦΩΣ

Πάρε τα μάτια μου
και κοίτα το φεγγάρι,
σ' αυτό καρφίτσωσα
απόψε τα ονειρά μου.
Κι αυτό,πύρινος δίσκος
έριξε άγκυρα δίπλα
στα σωματά μας.
Θαύμασε την αγάπη μας
και είπε να τη φωτήσει
με το ασημένιο
και γλυκό χαμογελό του.
Με ένα φώς,
που δυό κορμιά τα κάνει ένα
μες 'στο σύμπαν.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ     10-8-2012

 

ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΡΤΙΔΑ

Είπες την κτητικότητα Αγάπη.
Έτσι την βάφτησες,
για να ικανοποιείς
το άρρωστο ''εγώ''σου.
Θεώρεισες πως είναι
μιά παρτίδα παιχνιδιού
που εσύ πάντα θα παίζεις
με τα σημαδεμένα σου χαρτιά
και τους κρυμένους άσους
του αλαζωνικού εγωισμού σου,
πως θα 'σαι πάντα εσύ ο νικητής.
Όμως φίλε μου,
η Αγάπη δεν είναι παιχνίδι
με νικητές και χαμένους,
με θύτες και θύματα
σαν σε πόλεμο ιερό.
Μείνε λοιπόν για πάντα
ένας μικρός ασήμαντος θνητός
στον κόσμο της δικής σου ουτοπίας.
Εκεί που η μοναξιά
θα συντροφεύει τα ονειρά σου,
αυτά που ναυάγια απομείναν στην στεριά.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 8-8-2012

ΣΤΟΥΣ ΚΙΩΝΕΣ

Λαχταρώ κάτω
από Ιωνικούς κίωνες
να γείρω στο ώμο σου.
Να οσμιστώ την γλυκιά

οσμή της σάρκας σου.
Να γευτώ με πόθο
αρμυρά φιλιά απ 'τα χείλη σου.
Και στο λίογερμα,
ψυχή θα μπώ στην ψυχή σου,
δέσμιος και δεσμώτης
στο κελί του ερωτά σου εγώ.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΝΕΚΤΑΡ ΑΓΑΠΗΣ

Μου πρόσφερες το κλειδί
του παραδείσου της ψυχής σου
απλόχερα για να μπώ.
Κι εγώ σαν άγγελος
κοντά σου φτερούγισα
να γευθώ μίας αγάπης αμόλυντης
το πιό γλυκό το νέκταρ.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 7-8-2012