ΚΡΑΥΓΕΣ

Αφησα δρομους
που δεν περπατησα
περιμενωντας
τα βηματα μου,
σε μια γκριζα πολη
που τις νυχτες
ουρλιαχτα λυκων
τρυπανε το μυαλο
σαν πυρομενα καρφια.
Κραυγες συνηδεισεων
που καπιοι αφησαν
πισω τους,περπατωντας
στους δικους τους
ουτοπικους κοσμους.
                               Τ.Σ