Μαύρη Αράχνη

Συνευρέσεις σωμάτων,
συννουσίες σαν τοξικά άνθη
να μολύνουν την αγνότητα της νύχτας.
Και η καύλα, μια μαύρη αρχέγωνη αράχνη
να αφήνει μπερδεμένους ιστούς απόγνωσης
περνώντας ξυστά απο το ανεκπληρωτο.
*
#ΤάσοςΣταυρακέλης

Μη θορυβείτε

Μικρές οι λέξεις
Πυρετικές
Μπαινοβγαίνουν πότε
στα σκοτάδια
Και πότε στο φως
Των ποιητών
Μη, μην κάνεις θόρυβο
Θα ξυπνήσουν
Τα φαντάσματα των στίχων
Και κάτι μισοπεθαμένα όνειρα.
*
#ΤάσοςΣταυρακέλης

Λερναία Ύδρα

Τώρα ξέρω.Έμαθα.
Δεν είναι ο έρωτας.
Είναι η ήδονές
Σε συνευρέσεις ανέραστες,
έτσι, για να σκωτόνουμε στιγμιαία
μιά μοναξιά -Λερναία Ύδρα -
που συνέχεια αναγεννιέται
μέσα στα αγκάθια της ζωής.
Μέσα σε στιγμές
ενός ετοιμοθάνατου Εγω
που ψυχοραγεί για μία συννουσία.,
θάβωντας μέσα της
όλες τις μικρές κόκκινες πληγές της ψυχής.
*
#ΤάσοςΣταυρακέλης

Οι νύχτες των ποιητών

Τις νύχτες οι ποιητές
κάνουν το μαύρο μελάνι
θάλασσες λέξεων.
Στίχοι - κύματα που στροβιλίζουν
την αδιόρατη τρέλα τους
μέσα σε κάμαρες γεμάτες μοναξιά
με το βαρύ άρωμα μιας χαμένης νοσταλγίας.
Τις νύχτες οι τρελοί ποιητές
καταπίνουν τις λέξεις σαν ψυχοφάρμακα.
Γιατί ο πόνος είναι πάντα πόνος.
Και η χαρά είναι πάντα χαρά.
Και το ξημέρωμα βρίσκει τους ποιητές
σκορπισμένους με ένα τσιγάρο
βαρύ στα χείλη, κάπου μεταξύ
απόγνωσης καο ελπίδας.
*
#ΤάσοςΣταυρακέλης