ΒΟΥΒΕΣ ΣΙΩΠΕΣ

Μεγάλωσε 
η απόσταση μεταξύ μας,
βουβές σιωπές
ανγκαθοπλέγματα αναμεσά μας,
ηλεκτροφόρα καλώδια
που ηλεκτρίζουν
τις νύχτες της αγρύπνιας μας.
Αφήσαμε την αγάπη
θλιμμένο θεατή
να κοιτά τα αιματοβαμένα
βράδια της ψυχής μας,
τότε που η μοναξιά
χαιρέκακα κλείνει το μάτι
αφήνωντας μια γεύση
δηλητήριο στα χείλη.
Γι 'αυτό σου λέω,
έλα,μία αρχή
ξανά να κάνουμε και πάλι.
Μαζί τους χτύπους
της καρδιάς μας να ακούμε,
άστρα να γίνουμε
σε ξάστερο ουρανό.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ  23-4-2012

ΚΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ

Έστριψα τσιγάρο,
κέρασμα στης μοναξιάς
την γκρίζα παρουσία
να προσφέρω.
Κι άφησα τον καπνό,
μήνυμα αγάπης
να σου στείλει
στις γειτονιές εφήμερων
ερώτων σαν γυρνάς.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 28-4-2012

ΧΑΡΤΙΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

Μήν με ξυπνάτε τώρα.

Αφήστε με στα όνειρα,

στίχους να ψάχνω

σε χάρτινους καιρούς

γιά να προσφέρω.

Όχι,μην με ξυπνάτε.

Αφήστε με λέξεις να ψάχνω,

αυτές που τραυματισμένες ψυχές

ξέρουν καλά μονάχα να γιατρεύουν.

Μην με ξυπνάτε!

Αφήστε με με την ελπίδα

να ποτίσω τα όνειρα μου,

αλήθεια να 'ναι

στο αύριο σαν 'ρθει.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 15-4-2012

Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ

Ένα παιδί μικρό

έχει φωλιάσει

εδώ και χρόνια

σε μιά γωνίτσα

της ψυχής μου.

Γελάει,κλαίει,

πονάει,χαίρεται.

Μαζί μου.

Ανακατώνει σκέψεις,

τραβά σε πολαρόιντ

μνήμες παλιές,

αναστατώνει το είναι μου.

Κοιμάται,ξυπνά,μέσα μου.

Μου σκάει χαμόγελα

η΄με κοιτά λυπημένα.

Ναι,το αναγνωρίζω,

δεν κάνω λάθος.

Είναι ο εαύτος μου,παιδί.

Ένα παιδί που κουβαλάω

-η' με κουβαλά αυτό;-

Xρόνια τώρα

φορτίο γλυκό.

Συνταξιδιώτης μες'στης ζωής μου

το μεγάλο το ταξίδι.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 4-2-2011

ΘΕΙΟΝ ΔΡΑΜΑ

Διακρίσεις δεν έκανες,
τα πλούτη αψηφούσες.
Τους άρρωστους τους γιάτρεψες
και τους νεκρούς ανάστησες,
μα ο πλούτος όλων των θνητών
ήταν αλλαζωνεία.
Κορώνα δεν σου φόρεσαν,
αντί αυτής αγκάθια,
Σαν είλωτα Σου φόρτωσαν
εναν Σταυρο στην πλατη
σε ανήφορο να κουβαλάς
με βουρδουλιές στην πλάτη.
Δέχθηκες τα ραπίσματα
από τους τιποτένιους,
ακόμα και στη Σταύρωση
είπες : Πάτερ συγχωρεσέ τους.
Εσένα Ιησού Χριστέ
θα έχω οδηγό μου,
και όπως θα πορεύομαι
θα Σ' έχω συντροφό μου.
Μες'στο ταξίδι της ζωής
πάντα το Φώς θα ρίχνεις,
τους πόνους όλους της ψυχής
Εσυ θα μ'απαλύνεις.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 2011

ΡΟΥΧΑ ΔΑΝΕΙΚΑ

Άφησα

το σώμα μου γυμνό.

Πέταξα

όλα τα ''πρέπει''

που κάπιοι μου φόρεσαν

-ρούχα δανεικά-

ένδυμα βαρύ

για να σκεπάζει

όλα τα θέλω

της ψυχής μου.

Απογυμνώθηκα!

Έσπασα κάγκελα

αόρατων φυλακών

που δέσμιες

κρατούν επιθυμίες,

και άφησα

την ψυχή μου ελεύθερη

μίας ζωής

γιά να γευτεί την ευτυχία.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 15-3-2012