ΠΑΡΑΧΑΡΑΧΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Λές και στά χέρια σου κρατάς
το μαγικ ραβδάακι..
Παίρνεις το παρελθόν σου
σαν πλαστελίνη σε παιδικά χέρια,
το πλάθεις δύνωντάς του
τα δικά σου σχήηματα
και το νωθεύεις με λίγη ευτυχίια.
Σαν παραχαράχτης γεγονότων
παραχαράζεις την ίδια την ζωή,
εφιάλτες που μετατρέπονται
σε γλυκά όνειρα πασπαλισμένα
λίγο αλήθεια  λίγο ψέμα.
Και είναι στιγμές
που αναζητάς κάαποιον
έστω για λίγο,για μια στιγμήη μονάαχα
να σε επαναφέρει στη θολήη πραγματικότητα.
Με ένα κοίιταγμα βαθειά μέσα στα μάτια
κι ένα χαμόγελο στα χείλη να αιωρείτε.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2012

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ  ΕΥΤΥΧΙΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!
          ΧΡΟΝΙΑ     ΠΟΛΛΑ!!!!!

ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΩΝΤΑΣ ΤΟ 2012

Φευγει το 2011,αποσυρεται.
Γερακος με ασπρα μαλια με ολα τα βασανα
και τους καημους μας βαρυ φορτιο στην
πλατη του.
Ας θυμιθουμε κι εμεις,ας κανουμε ενα flash-back
σε αυτα που ζησαμε μαζι του,ας αναρωτηθουμε:
''εγω τι εκανα σαν Ανθρωπος;''
Ξερω,δυσκολη ερωτηση.Δικαιολογιες πολλες!!!!
''Φταιει το συστημα,φταιει η χωρα''κλπ,
οι προφασεις πολλες και αμετρητες.
Κατα μια αποψη συμφωνω,αλλα οι μεγαλυτεροι
φταιχτες ειμαστε εμεις οι ιδιοι.Εμεις-και μονο εμεις-
ειμαστε υπευθυνοι για την ζωη μας.
Ξυπναμε μεσα στη γκρινια και στη μουρμουρα,
χαμογελο κανενα,λες και προσφερωντας το χανουμε
μια περιουσια και προπαντως κλειδωσαμε
την Αγαπη σε κελι.Ενω ολοι την αποζηταμε εμεις
φοβομαστε να την δωσουμε,την προσπερναμε,δεν
δινουμε καν την σημασια να την προσφερουμε
απλοχερα χωρις ανταλλαγμα σε συνανθρωπους
που την χρειαζονται οπως το φαρμακο,εστω και με
εναν καλο λογο.
Ηταν δυσκολη χρονια,συμφωνω!
Ομως ισως εφερε ολους μας λιγο πιο κοντα,τον εναν
στον αλλον.Ειτε με συγκεντρωσεις σε πλατειες,ειτε σε διαδηλωσεις
και πορειες λογω ''κρισης''.Κλειστηκαμε περισσοτερο στα σπιτια μας
με φιλους ,ισως να καταλαβαμε το νοημα της φιλιας.
Δεν βγαιναμε πια καθε Σαββατο για το καθιερομενο ποτακι,
δεν αγοραζαμε ρουχα και πραγματα με τον ηλιθιο υπερκαταναλωτισμο
που ειχαμε σε παρελθοντα χρονια.
Κατι ειναι κι αυτο!
Ας υποδεχτουμε το 2012 με χαμογελο και ελπιδα.Και πανω απο ολα
Αγαπη.Ας αφησουμε την μιζερια στην ακρη κι ας κανουμε κατι να
γινουμε καλυτεροι ανθρωποι.Ο καταλογος  ειναι μεγαλος.
Ας ξεχωρισουμε τι θελουμε να κρατησουμε και τι να πεταξουμε
απο τον χαραχτηρα μας και την προσωπικοτητα μας.
Κανεις δεν γεννηθηκε τελειος!
Ολοι μαζι ας αφησουμε την Αγαπη και την Ελπιδα να φωλιασει
στις καρδιες μας,θα γινουμε καλυτεροι ανθρωποι παρεα τους.
Ξερω!!!
Πολλοι θα με πειτε ονειροπολο,μπορει και ονειροπαρμενο.
Ισως να ειμαι,αλλα παταω στη γη,ζω μαζι με τα προβληματα της,
τις χαρες και τις λυπες της,αλλα φορω τις φτερουγες οταν θελω εγω 
και πεταω οταν θελω εγω στα συννεφακια μου....
Χαμογελαστε λοιπον,καντε ονειρα και ελπιδες-τα μονα που
δεν φορολογουνται- για το νεο ετος.Ευχομαι σε ολους καλη
και ευτυχισμενη χρονια γεματη απο αγαπη και συναισθημα
για τον πλησιον.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

ΤΑΣΟΣ  ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   30-12-2011

ΦΥΓΑΣ

Περιπλανήθηκες μονάχος
σε μονοπάτια απο πληγωμένες νύχτες
σκηνοθετώντας ψευδαισθήσεις
μήπως και τις πιστέψεις.
Καθοδικές πορειες....
προσπαθώντας ν'ανοίξεις
τις κλειδωμένες πύλες
που οδηγούν στης ηδονής
την πρόσκαιρη ευτυχία,
ουτοπικές στιγμές με ακριβό αντίτιμο,
τη θλίψη.
Και κάπου εκεί στη μακρινή διαδρομή σου
έκλεισες τα μάτια,
κλείδωσες το παρελθόν στο ερμάρι του χρόνου
απόδρασες απο τα σκοτεινά τούνελ
της ψυχής σου,
και φυγάδευες τον εαυτό σου.
Φυγάς απο την ίδια την ψεύτικη ζωή
που κάπιοι άλλοι σου επέβαλαν να ζήσεις.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

Από την υπό έκδοση ποιητική μου συλλογή ''Δρωμενα ψυχης''

εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ

ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΕΣ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Κουράστηκα
να είμαι μια γκρίζα φωτογραφία
υποτειθέμενης ευτυχίιας
κρεμασμένη πρόχειρα
στο φόντο ενός ξεχασμένου λευκού.
Γι 'αυτόο σου λέω.....
Έλα.
Μια θέση κράτησα για σένα
στο βαγόονι της καρδιάς μου.
Μαζί.
Συνεπιβάτες.
Οι δυό μας στ'όνειρο
να δώσουμε ζωή.

 ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΘΛΙΜΕΝΟ ΔΕΙΛΙΝΟ

Βγηκες στο μπρουτζινο φως
ενος θλιμενου δειλινου
απο τους δαιμονες
που ροκανιζουν την ψυχη σου
και που τα βραδια
σου σκαλιζουν τις πληγες,
εξαγνισμο στις γκριζες σκεψεις
για να κανεις.

Κοιταξες τον ηλιο καταματα
να δυει περα μακρια,
στου οριζοντα το αχανες τοπιο.
Ενα φιλι αορατο
στα επουρανια εδωσες
και αφησες παλι
την ελπιδα να φωλιασει στην καρδια.

ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   17-12-2011

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ NICOLE-ΑΝΝΑ ΜΑΝΙΑΤΗ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΜΙΝΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΚΑΦΕ ΕΝΑΣΤΡΟΝ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011

Μια ασυνήθιστη, πρωτότυπη, υπέροχη βραδιά, γεμάτη ευαισθησία, συναίσθημα, βαθυστόχαστες σκέψεις! Μια βραδιά ποίησης! Ποίησης που άγγιξε την ψυχή, χαίδεψε κρυφά συναισθήματα, έφερε στην επιφάνεια σκέψεις που όόυς μας ταλανίζουν, γέμισε ζεστασιά τη ψυχή και θαύμασε το ταλέντο ανθρώπων που εκφράζονται με τόσο λίγα, αλλά σημαντικά λόγια, εκφράζοντας τη δική τους ψυχή και ταυτόχρονα αγγίζοντας τη δική μας!

Μια συγκινητική παρουσίαση των ποιητικών συλλογών της Μίνας Παπανικολάου και του Τάσου(μας) Σταυρακέλη όπου μίλησαν η εξαίρετη ποιήτρια Σοφία Στρέζου με γλαφυρή ανάλυση των έργων τους και σκιαγράφηση τόσο του χαρακτήρα τους μέσα από αυτά, όσο και των συναισθημάτων τους. Και η δική μας γνωστή συγγραφέας Ευρυδίκη Αμανατίδου, με το γνωστό συγγραφικό της στυλ που σε κτυπάει καίρια, για τον άνθρωπο και το έργο του Τάσου.

Είχαμε την τύχη και την ευκαιρία να απολαύσουμε έργα τους με μουσική υπόκρουση πιάνου και βιολιού που τόνιζαν αντί να καλύψουν τις εξαίρετες απαγγελίες. Και φυσικά, στα πιο κατάλληλα σημεία, παρενέβησαν μουσικές εκτελέσεις

από τον Δημ. Ερατεινό και Πάνο Λαμπρίδη που προσέδιδαν στο νόημα των ποιημάτων.

Σπάνια είχα την τύχη να απολαύσω μια τόσο υπέροχη βραδιά

ΑΛΩΒΗΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Περπατησα
πανω σε κοφτερα γιαλια
ραγισμενων ονειρων.
Επεσα
σε απυθμενους γκρεμους
ψαχνωντας να βρω
την ψυχη μου.
Μα βγηκα αλωβητος.
Αναστηθηκα κα παλι.
Γιατι εκει,
στο τελος της διαδρομης
περιμενες Εσυ,
με την αγαπη να γιατρψεις
την ψυχη μου.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 2011

ΒΡΟΧΟΣ

Νιώθω
οι μέρες
να φεύγουν
ανήσυχα,
οι νύχτες μου
να περνούν
άγρυπνες
και ατέρμονες.
Και
αυτή
φίλη
-και εχθρός μαζί-
ολοένα
και πιό πολύ
να σφίγγει
τον βρόχο
στον λαιμό μου.
Ποια φίλη;
-σε ρώτησα-
Μα η μοναξιά,
απάντησες.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΚΡΥΦΤΟ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ

Κρυφτηκες
πισω απο ραγισμενα αισθηματα,
πισω απο θρυμματισμενες ελπιδες
που σε καθε βημα σου
αφηναν κι ενα τραυμα στην καρδια.
Κρυφτηκες
πισω απο τους γκρεμους της ζωη σου
αθεατος να βλεπεις 
τον πονο και την θλιψη
να πολιορκουν του ειναι σου τα θελω.
Δεν σου ταιριαζουν
τα σκοταδια ματια μου-μου ειπες.
Βγες στο φως!

Δες τον ζωοδωτη ηλιο καταματα,
αστον αυτον να σου ζεστανει
τις παγωμενες προσδοκιες.
Λουσου στο φως μιας ζωης
που δωρεα η αγαπη θα σου δωσει.
 ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΣΕ ΤΡΕΛΗ ΤΡΟΧΙΑ

    Ικέτης
των φιλιών σου
      είμαι
θύμα και θύτης
 λάβας καυτής
 που στο κορμί
      αφήνω
   να  χαράξει
        πάλι
  του Έρωτα
και του άβεστου
      πάθους
   μία τροχιά
       τρελή.
ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   6-12-2011

ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ Τ'ΑΣΤΕΡΙΑ

Μεσα στης νυχτας τη γαληνη
υπαρχουν ανθρωποι
που κουβεντουλα πιανουν
με τ'αστερια.
Μες'την σιωπη της
ψυθιριστα μιλουν
να μην τρομαξουν
της νυχτιας την ησυχια.
Και τοτε.
η φυλακισμενη τους ψυχη
περα μακρια πεταει
σπαζωντας την
καγκελοφραχτη ζωη
και με την φλογα της καρδιας
στους εφιαλτες ολους
βαζουνε φωτια.

ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ   7-11-2011

ΜΑΥΡΑ ΠΕΠΛΑ

Μου αρεσει η νυχτα
-ειχες πει-
αναμεσα σε ονειρα
και εφιαλτες ,
να αιωρουμε
διχως τον φοβο
στης ψχης τον σπαραγμο.
Τι ειρωνια!
Χαθηκες μεσα σε
μαυρα πεπλα
εκει που ονειρα
και εφιαλτες
στηναν αγωνες και κρυφτο
μες' της ψυχης σου
το μεγαλο
το κενο.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ

Ιχνηλατ;ώ τους ανθρώπους
περπατώντας πάντα
στις ίιδιες γερασμένες διαδρομές.
Χάρτινα τσαλακωμένα πρσωπα,
κορμιά που λές στις φλέβες
ρέει νερό αντίι για αίμα.
Μάτια ανέκφραστα,απεγνωσμένα
και παγωμένα σε μια θανατερήη αδιαφορία.
Μάτια που σαν αστραπήη
περνάει εμπρός τους και χάνεται
ένα αβέβαιο μέλλον στο λαβύρινθο
μιάς πόρνης ζωής,αμακιγιάριστης
με τραύματα πολλά και ανοιχτά,
που φεύγωντας
χαιρέκακα γελά και ηδονικά.

ΤΑΣΟΣ   ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Βραδιασε,κι εσυ περιμενεις
μια βαθυτερη νυχτα,
δεν θες και παλι να παρασυρθεις
σε θυμισες που ονειρα στειχιωνουν,
μνημες που σαν σκοτεινος θαλαμος
σκεπαζουν την ψυχη σου
με τα βαρια παραπετασματα της θλιψης.
Παρεα θες να κανεις στην ψυχη σου,
να αφουγκραστεις πονους αθεραπευτους
να δονηθεις απο την παλλη των αισθηματων,
την παλλη των κρυφων και ανομολογητων
ποθων,που καταφυγιο δεν μπορεσαν να βρουν.
Και να αναρωτηθεις,
ποσα σκαλια αραγε να'χει η ευτυχια.

ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ     2-10-2011

ΤΟ ΡΟΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ

Ανθισμενη η τριανταφυλλια
        στο μπαλκονι
     καρτερει τη βροχη
ενα φιλι υγρο να της χαρισει
     Κι απεναντι, στου bar
           τη μαρκιζα
      ενα αστερι μικρο
ακροβατει στη μοναξια του,
         πριν να χαθει
στο πρωτο φως της μερας.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΑΚΡΟΒΑΤΕΣ

Σε μιας  ελπιδας
τα ξεφτια κρατηθηκαμε,
ακριβατωντας
σε καημους και Συμπληγαδες.
Ποθους κρυφους
εμεις εξημερωσαμε,
σχοινοβατωντας
στη ζωη σαν ακροβατες.
ΤΑΣΟΣ  ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Πως γιναμε ετσι
καρδια μου;;
Ποιο μαγικο ραβδι
μαγου κακου
μας μεταμορφωσε
σε σκορπιες ,λεξεις
μισοτελειωμενες
αηχες,αχρωμες,
διχως αισθημα
κανενα...
Λεξεις,μονο λεξεις
πανω στο τσαλακωμενο
χαρτι της ζωη μας.
Σα να παιζουνε
μαζι μας παντομυμα.
Γι 'αυτο σου λεω
καρδια μου.
Χαραξε μια αλλη
ροτα
στο χαρτη της ζωης σου.
Ασε τις λεξεις
ακεφαλες και αυλες
να αιωρουνται
στη χωρα της ουτοπιας
και μιλα με το στομα
της ψυχης.

ΤΑΣΟΣ    ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ  5-11-2011