Απλώνα ρόδινα φιλιά στο σώμα σου,
νύχτες που κραύγαζαν μέ ένσαρκο πόθο
τρελαμένος για την ιερότητα του κορμιού.
Πάντα θα μένεις
μιά ανάμνηση κάτω απο τις κόγχες
των ματιών μου.
Η πρώτη στο ξημέρωμα της μέρας,
η τελευταία σα νυχτώνει.
* Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου