Παγίδα του χρόνου οι πόθοι μας
να δημιουργούν ψευδαισθήσεις
στις ορφανές στιγμές μας.
Κι εσύ, μια υποδόρια
ανάγκη μου κρυφή
να ριγείς στο γυμνό μου σώμα
σαν τη σελήνη που αυτοκτονεί
στο θολό νερό,
λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος
μιας αόρατης κλεψύδρας.
* Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου