Δρόμοι της Κόλασης
στρωμένοι με τις καλύτερες προθέσεις
για να βαδίσεις γυμνός
απο φθαρτά μάταια περιβλήματα.
Θύμα και θύτης καρφώνω το μαχαίρι
στις σιωπές ενός άβουλου έρωτα
που τρώει αργά αργά την ψυχή μου.
Ανάμεσα μας κανένα φώς,
μόνο σκοτάδι και κάτι αστέρια
περιπλανώμενα σε μάταιες ελπίδες.
Απόκληροι του έρωτα και οι δυό.
* Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου