Όπως έχω πεί και άλλες φορές έχω γίνει
πλέον πολύ επιλεκτικός σε βιβλία που γράφουν
Ελληνίδες συγγραφείς.Όμως τα βιβλία της
Μαίρης Κωνσταντούρου τα διαβάζω ανελειπώς.
Ο λόγος είναι ότι τα βιβλία της θίγουν κοινωνικά
θέματα και δεν είναι ένα ακόμη-απ' τα πολλά-
βιβλία με ιστορία αγάπης.
Διαβάζωντας το τελευταίο της βιβλίο ''Αγεφύρωτες
σιωπές'', ένιωσα πως η συγγραφέας έκανε πάλι
το μικρό θαύμα της.....
Και εξηγώ το γιατί.Το βιβλίο μπορεί να είναι
ένα μυθηστόρημα, αλλά καταπιάνεται με ένα
μεγάλο κοινωνικό θέμα των καιρών μας.
Την παιδεραστία! Η συγγραφέας μπλέκει περίτεχνα
τον παραδοσιακό μύθο του γεφυριού της Άρτας
με την ροή των γεγονότων που διαδραματίζονται
στο στόρυ του βιβλίου με έναν-για μένα-εξαιρετικό
τρόπο.
Δεν θα αποκαλύψω τα διαδραματιζόμενα,αλλά
για μένα είναι ένα απο τα καλλύτερα κοινωνικά
μυθηστορήματα που έχω διαβάσει.
Με ενθουσίασε το θέμα του,με συγκίνησε,με έβαλε
σε σκέψεις....
Εύχομαι στην Μαίρη Κωνσταντούρου και την
ακόύραστη μαγική της πένα να είναι πάντα καλά
και να μας χαρίζει πάντα τέτοια ωραία και αξιόλογα
βιβλία με ειαίσθητα θέματα,όπως το ''Αγεφύρωτες σιωπές''
που προσωπικά το θεωρώ το καλλυτερό της
στην εως τώρα ορεία της στην συγγραφή.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 27-4-2013
Υπέροχη κριτική για ένα εξαιρετικό βιβλίο!Καλοτάξιδο να είναι!Συγχαρητήρια στη συγγραφέα μα και σε σένα που άγγιξες έτσι το πόνημά της!
ΑπάντησηΔιαγραφή