ΕΡΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ

Δίψασα...
Για μιά αγάπη άδολη
μιά αγάπη αγνή,
όμοια με λευκό περιστέρι.
... Νοστάλγησα....
Για έναν έρωτα
Άγιο
Κολασμένο
Και ας καταστρέφει
και ας καταστρέφεται.
Να χαθώ...
Στον έρωτα στίχων
ποιητών που πόνεσαν
περιμένοντας τα σύννεφα
να φύγουν
μέχρι να φάνούν
οι έρωτες στην ομίχλη της ουτοπίας
και ν' αρχίζουν να παίζουν
με τα ανυποψίαστα όνειρα τους
στο σκοτάδι.
Και ύστερα...
Θα γείρω πλάι.
Να πενθήσω
γι' αγάπες που χάθηκαν
-μιά για πάντα-
στο έρεβος ασέληνων νυκτών.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ (Από ανέκδοτη συλλογή μου)