Πεταμένα αισθήματα
Σε κάδους απορριμάτων
Σε καλάθια αχρήστων
Κλειδωμένα σε χαώδη μπαούλα
Και σε ρολόγια σταματημένα
Που δείχνουν δωδεκάτη νυχτερινή
Κι εσύ....
Με φτερούγες τσακισμένες
Και λυπημένες ελπίδες
Ψάχνεις ακόμα
Να τα βρείς σε ανθρώπους
Μάταια...
Με τον φόβο
Και έναν λυγμό
Αργοπεθαίνουν
Βυθισμένα στην παραίσθηση
Και στις βουβές σιωπές.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ (Από ανέκδοτη συλλογή μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου