Μόνη, ολομόναχη σε ένα δωμάτιο
σα ναυαγός της ζωής της
στο δικό της νησί με τα απολιθομένα όνειρα
και τις βαλσσμωμένες ελπίδες
σαν σκηνικό Χιτσκοκικής ταινίας.
Στη λήθη μιας άνυδρης ζωής
με φωτογραφίες μαυρόασπρα φαντάσματα
αραδιασμένες σαν στρατιωτάκια
πάνω στο λευκό ανέραστο σεντόνι.
Η Μαρλέν σογοτραγουδά fàlling in love again
κι εκείνη μετρά απουσίες.
Ψάχνωντας τη διέξοδο κινδύνου
στον λαβύρινθο της μοναξιάς της.
*Τάσος Σταυρακέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου