ΓΟΛΓΟΘΑΣ

Κλάμα βουβό
κι άλλωτε πάλι
ένας λυγμός
να ανεβαίνει
στα  ουράνια.
Εκεί, στον Θεό
που ακόμα αναρωτιέσαι
αν υπάρχει.
Κρυφές προσευχές
και τα λόγια να βγαίνουν
σαν θρόισμα φύλλου
στον ανεμοστρόβιλο
της ψυχής σου.
Καράβι γέρικο
η ζωή σου ολάκαιρη
που προσπαθει μέσα
σε μανιασμένα κύματα
να μην βρεθεί ναυάγιο
στους ύφαλους
της άχρωμης ζωής σου.
Θές να φωνάξεις,να ουρλιάξεις,
μα η φωνή σου χάνεται
στο έρεβος της θλίψης
που άλλοι σου επιβάλουν
για να ζήσεις.
Κι εκείνο το μελανό σημάδι........
Θα μαρτυρά του Γολγοθά
που μέρα με τη μέρα
με τον Σταυρό στην πλάτη ανεβαίνεις.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 1-8-2012
Το κείμενο είναι αφιερωμένο στις γυναίκες
που βίωσαν και βιώνουν την ενδοοικογενειακή βία
σιωπηλά