δέσμια τα όνειρα
για πάντα να κρατήσουν.
Καθηλωμένα,πίσω
από αμπαρωμένες πόρτες,
πουλιά ανάπηρα να μοιάζουν
χωρίς φτερά για να
μπορούνε να πετάξουν
μες 'στης ελπίδας
τους απέραντους αιθέρες.
Και γύρω πρόσωπα
πέτρινα αγάλματα
ανέκφραστα γινήκαν
που ξεχαστήκανε
και δεν χαμογελάνε.
Μόνο υψόνωντας
το βλέμμα στον Θεό
με σιωπηλές τις προσευχές
για μιά καλύτερη ημέρα λαχταράνε.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012
πουλιά ανάπηρα να μοιάζουν
χωρίς φτερά για να
μπορούνε να πετάξουν
μες 'στης ελπίδας
τους απέραντους αιθέρες.
Και γύρω πρόσωπα
πέτρινα αγάλματα
ανέκφραστα γινήκαν
που ξεχαστήκανε
και δεν χαμογελάνε.
Μόνο υψόνωντας
το βλέμμα στον Θεό
με σιωπηλές τις προσευχές
για μιά καλύτερη ημέρα λαχταράνε.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012
πολύ όμορφο... μπράβο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή