Κωφεύεις στούς χτύπους,
σινιάλα μιάς αγάπης
επίμονης και επίπονης
στίς πύλες της καρδιάς σου.
Κάθεσαι στο βάραθρο,
στο θρόνο της ανελέητης
και ουτοπικής ματαιοδοξίας σου
μην τυχόν και καταρεύσει
η αυτοκρατορία του ''εγώ'' σου
που χρόνια τώρα ατσάλινο καρφί
καρφώνει τα νεκρά σου όνειρα,
αυτά που δεν πρόλαβαν
ποτέ να γεννηθούν.
Κάτσε λοιπόν,
ναυαγισμένη σε βυθούς
μιας αλάζονος ματαιοδοξίας,
μα να θυμάσαι
μια μοναξιά θα 'χεις για πάντα συντροφιά σου.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 1-7-2012Δείτε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου