Νύχτωσε πάλι.
Ούτε αυτοκίνητα,ούτε ψυχές.
Κι αυτή σκυφτή,
τυλιγμένη στον μανδύα
της ταπεινότητας της,
σαν πίνακας του El Greco
να περίφερει τη μοναξιά της
σ'έναν λαβύρινθο,
χωρίς τέλος και άαρχη.
Αυτή!!
Που την άγαπη
μοναχά αναζητούσε,
περπατώντας ανάμεσα
στο παρελθόν και το πουθενά.
Σαν σκιά.
Πετώντας στο απέραντο κενό
φευγαλέες ματιές
σαν κυνηγός που την αγάπη
ακάμα αναζητά.
Ούτε αυτοκίνητα,ούτε ψυχές.
Κι αυτή σκυφτή,
τυλιγμένη στον μανδύα
της ταπεινότητας της,
σαν πίνακας του El Greco
να περίφερει τη μοναξιά της
σ'έναν λαβύρινθο,
χωρίς τέλος και άαρχη.
Αυτή!!
Που την άγαπη
μοναχά αναζητούσε,
περπατώντας ανάμεσα
στο παρελθόν και το πουθενά.
Σαν σκιά.
Πετώντας στο απέραντο κενό
φευγαλέες ματιές
σαν κυνηγός που την αγάπη
ακάμα αναζητά.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 25-4-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου