Βγηκες στο μπρουτζινο φως
ενος θλιμενου δειλινου
απο τους δαιμονες
που ροκανιζουν την ψυχη σου
και που τα βραδια
σου σκαλιζουν τις πληγες,
εξαγνισμο στις γκριζες σκεψεις
για να κανεις.
Κοιταξες τον ηλιο καταματα
να δυει περα μακρια,
στου οριζοντα το αχανες τοπιο.
Ενα φιλι αορατο
στα επουρανια εδωσες
και αφησες παλι
την ελπιδα να φωλιασει στην καρδια.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 17-12-2011
ενος θλιμενου δειλινου
απο τους δαιμονες
που ροκανιζουν την ψυχη σου
και που τα βραδια
σου σκαλιζουν τις πληγες,
εξαγνισμο στις γκριζες σκεψεις
για να κανεις.
Κοιταξες τον ηλιο καταματα
να δυει περα μακρια,
στου οριζοντα το αχανες τοπιο.
Ενα φιλι αορατο
στα επουρανια εδωσες
και αφησες παλι
την ελπιδα να φωλιασει στην καρδια.
ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 17-12-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου